โอลด์สคูลในแบบของสนูป ด็อกก์ – สยามรัฐ

ดนตรี / วรรณากร ทองเสริม

สนูป ด็อกก์ เป็นชื่อที่อยู่ยั้งยืนยงกับวงการแร็ป/ฮิป-ฮอป มานานหลายทศวรรษโดยที่ยังคงมีผลงานเพลงออกมาให้ฟังกันบ้าง พร้อมกับงานด้านอื่น ๆ ที่เขาทำไว้สารพัด ที่สำคัญ เขาอยู่รอดปลอดภัยจากกระสุนปืนและการใช้ความรุนแรงที่เป็น “ด้านมืด” ของวงการมานานกว่าเพื่อนอีกหลายคนที่ล่วงลับไปแล้ว

อย่าให้ภาพลักษณ์ที่ดูเหมือนลุงขี้เมา (กัญชา) และดูไม่เป็นโล้เป็นพายของ สนูป ด็อกก์ มาหลอกได้ว่าเขาเป็นคนไม่เอาไหน เพราะความเป็นจริงนั้นตรงกันข้าม

ถ้าหากจะถามถึงผลงานหรือธุรกิจที่เขาทำ ๆ มาตลอดเวลาราว 30 ปีที่อยู่ในวงการ คำตอบที่ได้คงยาวเป็นหางว่าว เพราะ สนูป ด็อกก์ นั้นเป็นทั้งศิลปินเพลง, นักแสดง, พิธีกร, เชฟ, ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์, นักวิจารณ์กีฬา, ผู้จัดการแข่งขันกีฬาอี-สปอร์ตและเจ้าของธุรกิจผลิตภัณฑ์จากกัญชาที่ขายอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

ตำแหน่งงานล่าสุดของเขาก็คือผู้บริหารค่ายเพลง “เดเฟ แจม” และอัลบั้ม Snoop Dogg Presents Algorithm หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า Algorithm ก็เป็นทั้งผลงานเพลงล่าสุดของเขาและผลงานเพลงชุดแรกภายใต้การบริหารของเขา

อัลบั้ม Algorithm ไม่ใช่ผลงานเพลงของ สนูป ด็อกก์ แบบเดี่ยว ๆ แต่เป็นงานที่เขาทำร่วมกับคนอื่น โดยคุณลุงสนูป ตั้งตัวเองเป็น MC ของอัลบั้ม ทำหน้าที่คัดเลือกเพลงมาให้คนฟังอย่างจุใจ ด้วยจำนวนเพลง 25 แทร็ก (เป็นอินโทรและเอาท์โทรเสีย 2 แทร็ค) และความยาว 1 ชั่วโมง 7 นาที

นี่คืออัลบั้มที่ชาวฮิป-ฮอปสายโอลด์สคูลจะต้องยิ้มอย่างพอใจ นอกเหนือไปจากผู้ร่วมงานและแขกรับเชิญมากหน้าหลายตา ทั้งรุ่นเก่า รุ่นใหม่ และรุ่นกลางเก่ากลางใหม่

อดดีใจไม่ได้ที่เห็นชื่อที่คุ้นเคยอย่าง ไอซ์ คิวบ์ และ บัสตา ที่มาพร้อมกับ แมรี เจ ไบลจ์, อัชเชอร์, เรดแมน, เมธอด แมน, วิซ คาลิฟา

“MOUNT WESTMORE” และ “Murder Music” น่าจะเป็นเพลงที่เข้มข้นและโดดเด่นที่สุดสำหรับคอเพลงจากสายฮิป-ฮอปโอลด์สคูลสายแข็ง ขณะที่เพลงอื่น ๆ ออกแนวฟังเพลิน ๆ ชิลล์ ๆ ขึ้นชื่อว่าเป็นเพลงของ สนูป ด็อกก์ สายเขียว เรื่องจะให้ทำเพลงดาร์ก ๆ นั้น คงหาได้ยาก

ไม่เพียงมีเพลงจากคนที่คุ้นเคย สาวหน้าใหม่หลายคนอย่าง มาลายา, เนเฟอร์ตีติ อาวานี และ เจน แฮนด์ค็อก ก็ทำให้คนฟังต้องทึ่งกับเสียงร้องของพวกเธอจากเพลง “By & By”, “Inspiration”, “Like My Weed”, “Anxiety”, Make It Last” โดยเฉพาะ เจน แฮนด์ค็อก คนนี้มีเสียงร้องที่มีเสน่ห์มากและน่าจะร้องเพลงได้หลากหลาย ในทำนองเดียวกับแมรี่ เจ ไบลก์

หนุ่มน้อยน้องใหม่อย่าง ออคโทเบอร์ ลอนดอน ก็นำเสนอผลงานได้ไม่เลว ทั้ง “I Want You” และ “Qualified” ของเขาเป็นเพลงที่มีคลาสและชั้นเชิง ขณะที่ คามิโน ศิลปินรุ่นใหม่ของค่ายเดฟแจม ก็โชว์เสียงร้องได้อย่างน่าประทับใจใน “Steady”

Algorithm เป็นอัลบั้มที่รวบรวมเพลงจากคนหลายรุ่นไว้ด้วยกันได้อย่างกลมกลืน ไม่มีใครด้อยเกินไปหรือเด่นมากเกิน

เหนืออื่นใด สนูป ด็อกก์ยังทำให้เราได้เห็นว่าความคลาสสิคแบบร่วมสมัยของฮิป-ฮอปแบบโอลด์สคูลนั้น ควรจะเป็นไปในทิศทางไหน